W naszym poprzednim badaniu zauważyliśmy, że część pacjentów słysząc złe wiadomości reagowała gwałtownie i ze złością. Około jeden na czterech badanych opuszczał pomieszczenie w gniewie. Część z nich odczuwała dłuższe niezadowolenie związane z leczeniem psychiatrycznym, a inni wychodzili gwałtownie „oburzeni” niepomyślnymi zjawiskami takimi jak odrzucenie wniosku o przepustkę czy zwolnienie, albo negatywne decyzje Sądu w sprawie leczenia bez zgody.
Złe wieści z domu mogą również powodować konflikt u pacjentów. Wiele przykładów wiąże się ze śmiercią w rodzinie lub zakończenie związku z partnerem(ką). Ale sytuacje takie jak utrata najmu, włamanie, choroba w rodzinie, problemy z dziećmi mogą być ciosem dla pacjentów. Następstwa w postaci stresu i rozpaczy mogą być potem uwalniane i odreagowywane na oddziale w postaci podwyższonej irytacji, agresji, aktów przemocy lub ucieczek.
Nasza inicjatywa pozwala szybko zauważyć te chwile i szybko działać, aby zmobilizować wsparcie psychologiczne i społeczne dla pacjenta, zanim dane zmartwienie stanie się źródłem konfliktu.
Należy pamiętać o sytuacjach i wydarzeniach, które mogą powodować reakcje gniewu lub zaniepokojenia u pacjenta. Przy każdym przekazaniu dyżuru należy też omawiać razem, jako zespół problem złych wiadomości i podzielić się swoją wiedzą na temat pacjentów, aby przewidzieć, kto może otrzymać niepożądane wiadomości i jakie wsparcie może mu zostać zaoferowane. Można pracować z multidyscyplinarnym zespołem na oddziale, aby przekazać złe wiadomości, albo zatrzymać pacjenta już po ich przekazaniu.
Należy zachować uwagę co się dzieje z pacjentem w trakcie zwykłej rozmowy, wiedząc o jego ogólnym nastawieniu. Jeżeli wystąpią u niego małe oznaki niepokoju, zdenerwowania lub smutku, należy zapytać, czy coś się dzieje - szczególnie po odbyciu przez niego rozmowy telefonicznej lub odwiedzinach.
Następnie należy znaleźć ciche miejsce i dać pacjentowi możliwość wyrażenia swoich uczuć, poznać jego frustracje, wyrazić współczucie lub sympatię, wykonać przyjacielski gest, jak zaproponowanie filiżanki herbaty lub przekąski. Na pytania zadane przez pacjenta należy odpowiadać szczerze, dawać mu czas, uwagę i szacunek. Okazywanie, że jest się zainteresowanym zmartwieniami pacjenta może być osiągnięte za pomocą prostych technik słuchania, jak nawiązywanie kontaktu wzrokowego, pytanie o trudności, zadawanie pytań otwartych (np. „Opowiedz mi o tym”).
Musisz pobrać i przeczytać pełny opis interwencji i zapoznać się z przykładami przed jej rozpoczęciem.
Do pobrania:
Pełny opis strategii „Łagodzenie złych wiadomości”
Masz jakieś pytania? Chcesz podzielić się z nami Twoim doświadczeniem ze stosowania tej strategii? Masz nowe pomysły, jak ją ulepszyć?Kliknij tutaj aby zobaczyć wcześniejsze komentarze lub podzielić
